Hidup Antara Azan dan SOlat
Ungkapan ini sangat memberi kesan pada saya waktu itu, dan sehinggalah ke hari ini, saya sentiasa membawa kalimat ini ke surau, masjid, kelas bahkan ke hotel sekalipun.
Guru saya di Aceh, Abu Tarmizi Dahmi, (nama Abu adalah gelaran yang dipanggil oleh ibu-ibu yang belajar dengan beliau) beliau merupakan salah seorang ulama berasal dari Aceh Selatan, telah berhijrah ke Banda Aceh. Foto sebelah, penulis bersama Drs.Tarmizi Dahmi, Dosen Fakultas Ushuluddin, IAIN Ar-Raniry. Foto tahun 2007.
Sebagai Info, Banda maknanya tanah datar, bukan bandar. Adapun bandar sebutan disana ialah kota. Beliau, pada saya sangat hebat menyampaikan kuliah, setiap patah yang keluar dari mulut beliau, amat terpaku di qalbu.
Lantaran enaknya syarahan beliau, ketika suasana perang di Aceh meledak, dalam masa yang sama, beliau dijemput memberikan khutbah Aidil Fitri di Lhokseumawe, terletak di Aceh tengah, (kira2 5-6 jam perjalanan dengan kenderaan) lantaran perang meletus dan suasana tidak aman, beliau di jemput dengan helikopter. Sungguh! Menjadi kebanggaan masyarakat di Tungkop. Nama sebuah kampung di Aceh Besar. Juga menjadi tempat saya bersama rakan, Ridhzuwan dan Moh Asri berdomisili beberapa tahun. Saya sering mengikuti beliau memberikan syarahan agama di Masjid, surau bahkan ikut mendengar khutbah Jumaat dan Hari Raya.
Salah satu tempat yang beliau kunjungi ialah kawasan GAM (Gerakan Aceh Merdeka) berlatih perang. Saya ikut juga ke sana. Kalau tak salah, nama kampung itu ialah Cok Ke En. Kawasan perbukitan, tetapi nyaman dan sejuk dengan udara yang segar.
Namun beliau tak punya ijazah. Hanya sekolah sistem pesantren di Aceh Selatan, dek kerana Institut Agama Islam Negeri sangat membutuhkan seorang ilmuan seperti beliau, dan SYARAT nya mesti lulusan Sarjana Muda, maka kepada beliau dibagi secara percuma gelaran Drs, (dokterandus), hal ini di beliau akui sendiri oleh beliau ketika memberikan kuliah kepada kami di rumahnya 2 kali seminggu.
Kami belajar Kitab Tasauf... Hidayatus Salikin dan malam lain Tafsir surah-surah pilihan. Walaupun musim perang belum reda, pengajian tetap dijalankan secara senyap-senyap. Ada murid yang tinggal agak jauh, akhirnya menghentikan pengajian mereka gara-gara gelap dan tidak menjamin keamanan, takut peluru nyasar.
Dari beliaulah...ungkapan ini saya perolehi.."Hidup Antara Azan dan Solat" Teman-teman cuba bayangkan, bahawa sebentar lagi akan kedengaran azan di surau... dan tidakkah..biasanya, antara azan dan solat itu hanya diselangi dengan solat sunat 2 rakaat. Ya..kan...itu lah masa antara azan dan solat.
Dan kita.....yang hidup ini pun....ketika lahir di azankan oleh bapa kita di telinga kanan, sementara ketika kita sudah tiada lagi, (meninggal), maka mayat kita di letakkan dihadapan, salah seorang berkata, penuh kan saaaaafffffff..... maka solat jenazah pun dilaksanakan.
Sungguh! Sungguh amat ringkas hidup ini. Hidup antara azan dan solat...
Lantaran enaknya syarahan beliau, ketika suasana perang di Aceh meledak, dalam masa yang sama, beliau dijemput memberikan khutbah Aidil Fitri di Lhokseumawe, terletak di Aceh tengah, (kira2 5-6 jam perjalanan dengan kenderaan) lantaran perang meletus dan suasana tidak aman, beliau di jemput dengan helikopter. Sungguh! Menjadi kebanggaan masyarakat di Tungkop. Nama sebuah kampung di Aceh Besar. Juga menjadi tempat saya bersama rakan, Ridhzuwan dan Moh Asri berdomisili beberapa tahun. Saya sering mengikuti beliau memberikan syarahan agama di Masjid, surau bahkan ikut mendengar khutbah Jumaat dan Hari Raya.
Salah satu tempat yang beliau kunjungi ialah kawasan GAM (Gerakan Aceh Merdeka) berlatih perang. Saya ikut juga ke sana. Kalau tak salah, nama kampung itu ialah Cok Ke En. Kawasan perbukitan, tetapi nyaman dan sejuk dengan udara yang segar.
Namun beliau tak punya ijazah. Hanya sekolah sistem pesantren di Aceh Selatan, dek kerana Institut Agama Islam Negeri sangat membutuhkan seorang ilmuan seperti beliau, dan SYARAT nya mesti lulusan Sarjana Muda, maka kepada beliau dibagi secara percuma gelaran Drs, (dokterandus), hal ini di beliau akui sendiri oleh beliau ketika memberikan kuliah kepada kami di rumahnya 2 kali seminggu.
Kami belajar Kitab Tasauf... Hidayatus Salikin dan malam lain Tafsir surah-surah pilihan. Walaupun musim perang belum reda, pengajian tetap dijalankan secara senyap-senyap. Ada murid yang tinggal agak jauh, akhirnya menghentikan pengajian mereka gara-gara gelap dan tidak menjamin keamanan, takut peluru nyasar.
Dari beliaulah...ungkapan ini saya perolehi.."Hidup Antara Azan dan Solat" Teman-teman cuba bayangkan, bahawa sebentar lagi akan kedengaran azan di surau... dan tidakkah..biasanya, antara azan dan solat itu hanya diselangi dengan solat sunat 2 rakaat. Ya..kan...itu lah masa antara azan dan solat.
Dan kita.....yang hidup ini pun....ketika lahir di azankan oleh bapa kita di telinga kanan, sementara ketika kita sudah tiada lagi, (meninggal), maka mayat kita di letakkan dihadapan, salah seorang berkata, penuh kan saaaaafffffff..... maka solat jenazah pun dilaksanakan.
Sungguh! Sungguh amat ringkas hidup ini. Hidup antara azan dan solat...
Comments
dari itu jom kita tambahkan iman dan amal...